دانستنیها

تاریخچه سنگ درمانی

تاریخچه سنگ درمانی

تاریخچه سنگ درمانی :

{Gem Therapy} یا علم سنگ درمانی، پیشینه هزاران ساله دارد و از دیرباز در شمار شیوه های درمان های طبیعی بوده است.

کتیبه های سومری و متون علوم بودائی هند باستان، قدیمی ترین گزارش ها در مورد خواص درمانی گوهرهاست، که به هزاره چهارم پیش از میلاد باز میگردد، طب سنتی هند(آیورودا)، درباره تهیه پودر، خمیر و الگزیر(مخلوط  حاوی الکل) با سنگ های شفابخش، دستور های دقیقی دارد. متون و دستور های این طب تا به امروز حفظ شده و پزشکان در سراسر دنیا و بخصوص در آمریکا، اروپا و هند، آنها را به کار میگیرند.

درمانگران در چین باستان نیز از خواص ارتعاشی سنگ ها آگاه بوده اند. کتاب امپراتور زرد(حدود پنج هزار سال قبل) نوشته و گردآوری(چی یو)، توضیحات فراوانی در مورد گوهرها و تاثیر آنها در بدن انسان دارد.

زن درمانگری به نام(هیلد گارد) در قرن دوازدهم میلادی(اروپای قرون وسطا) در کتاب معروف خود به نام (فیزیکا) توضیح گسترده ای درباره خواص درمانی سنگ های نیمه قیمتی نوشته است. هیلدگارد برای درمان بیماران خود، سنگ هایی خاص را روی نقاطی از بدن قرار میداده و یا آن ها را یک شبانه روز در ظرف آب نگاه میداشته و از آن به بیمار می نوشانده است.

((پاراسلسوس)) پرآوازه ترین پزشک اروپا در دوران رنسانس، در مورد ویژگی های شفابخش سنگ ها و مواد معدنی و ارتباط این خواص با ساختمان فیزیکی و فرمول شیمیایی آن ها بررسی و مطالعه کرده است. او نتیجه گرفت که از سنگ های ساییده شده و یا خرد شده نه تنها برای درمان علائم بیماری ها، بلکه برای علاج دلایل عمیق بیماری هم میتوان استفاده کرد.

 

این مقاله رو از دست ندید : تسبیح شاه مقصود چیست؟ خواص آن چیست؟

 

دانشمندان ایرانی پس از اسلام نیز توجه و عنایت ویژه ای به گوهر ها و سنگ های شفابخش داشته و کتب و رساله های بسیاری در این فن تالیف کرده اند.

جناب آقای ایرج افشار در مقدمه کتاب((جواهر نامه)) نظامی به 39 اثر نوشته شده بود، اعم از خطی و مطبوع که توسط دانشمندان جهان اسلام در باب معرفی سنگ ها و جواهرات و خواص آنها نگاشته شده اشاره کرده است.

از این میان، میتوان به کتاب های((منافع الاحجار)) نوشته عطارد بن محمد(م206هـ.ق)، ((خواص الاحجار)) نوشته حنین بن اسحاق(م261هـ.ق)، ((الجواهر و صفاتها)) نوشته یحیی بن ماسویه(م243هـ.ق) و ((القانون فی الطب)) بخش سنگ ها نوشته ابو علی سینا اشاره کرد.

شاید بتوان گفت که پرارزش ترین و مهم ترین کتب گوهر شناسی ایران، کتاب((الجماهر فی معرفة الجواهر)) نوشته ابوریحان بیرونی به زبا عربی و رساله ((تنسوخ نامه ایل خانی)) نوشته خواجه نصیرالدین طوسی به زبان فارسی است که به امر هلاکوخان توسط خواجه نصیر الدین طوسی به رشته نحریر درآمده و شامل منافع و خواص و صفات گوهرها و سنگ های بیش بهاست.

یک نظر در “تاریخچه سنگ درمانی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *